Centralne Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego
• opóźniony rozwój mowy
• ograniczone rozumienie mowy, gdy nie jest kierowana wprost do odbiorcy i (lub) częste nieprawidłowe zrozumienie pytań i poleceń, szczególnie, gdy są długie i skomplikowane
• zaburzona intonacja ( mowa monotonna, cicha albo odwrotnie bardzo szybka i zbyt głośna )
• nadwrażliwość na dźwięki
• zmęczenie po przebywaniu w głośnym środowisku
• częste bóle głowy
• zaburzona koncentracja, krótka zdolność utrzymywania uwagi
• nadmierne zwracanie uwagi na bodźce słuchowe, które nie są istotne
• osłabiona pamięć słuchowa ( np. trudności z zapamiętywaniem i /lub powtórzeniem usłyszanej informacji, trudności z uczeniem się na pamięć i zapamiętywaniem sekwencji dźwiękowych np. dni tygodnia, miesięcy, czy tabliczki mnożenia )
• błędy ortograficzne typu słuchowego
• trudności w nauce języków obcych
• nadmierna potrzeba hałasowania
• skupianie się na głosie nauczyciela, a nie na słyszanych treściach
• brzydkie pismo
• trudności w czytaniu, polegające na niewłaściwym łączeniu głosek w wyrazy
• trudności z dobrym słyszeniem w szumie
• mylenie podobnie brzmiących głosek jak p/b, t/d, i ich zapisywaniem
• konieczność kilkakrotnego powtarzania poleceń .
Może to wskazywać na występowanie Centralnych Zaburzeń Przetwarzania Słuchowego.
Centralne Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego to zaburzenia pracy zmysłu słuchu wynikające z nieprawidłowości na poziomie Centralnego Układu Nerwowego ( przy prawidłowej budowie i pracy części obwodowej, czyli uszu ), które obejmują szeroki zakres objawów. W wielu przypadkach ocena psychologiczna wskazuje, że u dzieci z centralnymi zaburzeniami słuchu wyniki pomiarów inteligencji są znacznie wyższe przy pomiarze testami niewerbalnymi niż testami werbalnymi. Dziecko, u którego występują objawy zaburzeń przetwarzania słuchowego wymaga wczesnej diagnozy i terapii. Wstępną diagnozą zajmuje się Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna. Diagnoza właściwa należy do lekarza ( audiologa, otolaryngologa ).
Postępowanie terapeutyczne w przypadku w/w zaburzeń słuchu powinno obejmować : poprawę środowiska akustycznego w szkole, zastosowanie technik kompensacyjnych umożliwiających dziecku przezwyciężanie istniejących trudności oraz bezpośrednią interwencję terapeutyczną ( trening słuchowy ).
Trening słuchowy opiera się na plastyczności układu nerwowego. Jego efektywność jest tym, większa im wcześniej jest on wdrożony. Właściwa diagnoza pozwala na objęcie pomocą dziecka w szkole na podstawie wydanej opinii przez Poradnie Specjalistyczne wraz ze wskazówkami do pracy z dzieckiem na lekcjach, w domu oraz wskazaniem odpowiednich form pomocy specjalistycznej .
Opracowała Justyna Gołębiowska