Wskazówki do pracy z dzieckiem leworęcznym

Kształtowanie prawidłowej postawy ciała  podczas pisania :

• obie stopy oparte o podłogę 
• wyprostowane plecy
• przedramiona oparte o stół
• tułów w takiej odległości od ławki, aby dziecko miało swobodę
  ruchów rąk 
• sąsiad w ławce powinien siedzieć po prawej stronie
• środkowy rząd to optymalne miejsce dla ucznia 

 
Właściwe ułożenie zeszytu :

• zeszyt w pewnej odległości od ciała i dolnego brzegu ławki,
• ukośne nachylenie zeszytu w prawą stronę – lewy górny róg skierowany ku górze, prawy górny ku dołowi
• zeszyt powinien leżeć na lewo od osi ciała 

 
 Sposób trzymania pióra :

• poprawny chwyt – trzema palcami lewej ręki / kciuk i palec
  wskazujący lekko zgięty trzymają pióro, a środkowy podpiera /
• ręka trzymająca pióro powinna znajdować się ok. 2 cm od powierzchni zeszytu ,
• w pierwszych miesiącach nauki pisania wskazane jest pisanie ołówkiem
• w późniejszych etapach wskazane pisanie piórem z nakładką 

 
Prawidłowy układ dłoni, nadgarstka i
przedramienia 

• brzeg dłoni, nadgarstka i ramię powinny być cały czas oparte o stół i zeszyt
• koniec pióra skierowany ku lewemu przedramieniu w połowie odległości między ramieniem a łokciem
• przedramię ręki piszącej prostopadle do liniatury zeszytu 
• dłoń i palce trzymające pióro powinny znajdować się poniżej
  liniatury zeszytu, tak by nie zasłaniać pisanego tekstu 

 
Organizacja ruchów pisania tekstu :

• zapisywanie liter zgodnie z kolejnością i kierunkiem ruchów
• płynne przesuwanie ręki od lewej strony do prawej 
• pisanie bez odrywania ręki ( opanowanie ruchów  progresji małej )
• przesuwanie ręki z końca jednej linijki do początku drugiej bez
  odrywania łokcia
• przesuwanie ręki piszącej od lewej do prawej strony bez przekraczania
  osi ciała 

 
Kontrola, regulowanie napięcia
mięśniowego 

Napięcie mięśniowe całej ręki powinno być świadomie regulowane i kontrolowane. Osoby, które mają problemy z jego kontrolą mogą odczuwać zbyt silne lub zbyt słabe napięcie. Małe napięcie powoduje słaby nacisk na pióro,  pismo wtedy jest mało czytelne, linie drżące, cienkie. Zbyt silne napięcie powoduje przyjmowanie niewłaściwej postawy ciała /zgarbienie/, występują współruchy tzw. synkinezje, pojawia się
skurcz pisarski. Kurczowe trzymanie narzędzia pisarskiego, zbyt silny nacisk powoduje nagminne łamanie
stalówki, grafitu w ołówku bądź robienie kleksów.

     Jak można temu zapobiec :

 Należy zadbać o to, aby dziecko potrafiło uświadomić sobie własne napięcie mięśniowe, po to aby  świadomie je kontrolować i regulować. Należy ograniczyć napięcie tych mięśni, które nie biorą udziału w danych czynnościach. Pomocne też może być koordynowanie ruchów obu rąk. (usprawnianie ręki piszącej,
współdziałanie ręki wspomagającej – trzymanie i przesuwanie zeszytu, kartki )

Warto nadmienić, iż istotne jest też wdrażanie ćwiczeń usprawniających współdziałanie oka i ręki- ćwiczenia rozwijające koordynację wzrokowo – ruchową, rozwijanie współdziałania ręki i oka po tej samej stronie,  stale śledzenie wzrokiem czynności pisania.

Praca z dzieckiem leworęcznym powinna być oparta na zasadzie przemienności form zajęć i ćwiczeń, które usprawniają precyzję, szybkość oraz koordynację ruchową rąk i grafomotorykę. 

Tekst zaczerpnięty z
materiałów wyd. terapeutycznego Rabbe  

                Opracowany przez  pedagoga
Justynę Gołębiowską