Niepokojące objawy depresji

NIEPOKOJĄCE OBJAWY, KTÓRE MOGĄ SUGEROWAĆ WYSTĘPOWANIE DEPRESJI U DZIECKA- CO MOŻE ZAUWAŻYĆ DOROSŁY W DOMU LUB W SZKOLE?

► Długotrwała zmiana nastroju – przygnębienie, utrata spontaniczności, większa płaczliwość lub ciągłe rozdrażnienie, większa skłonność do konfliktów i wybuchów

► Pojawienie się negatywnych wypowiedzi o samym sobie, postrzeganie innych jako lepszych, obwinianie siebie za wiele rzeczy („Jestem nikim”, „Nie jestem tak dobry jak inni”, „Wszystko przeze mnie”, „Beze mnie będzie lepiej”)

► Wycofanie z kontaktów z innymi, mniejsza chęć do rozmów, zabaw, spotkań

► Rezygnowanie z zajęć do tej pory lubianych, dających przyjemność

►Wyraźne i dość nagłe opuszczenie się w nauce, gorsze stopnie, trudności w skupieniu uwagi,

zapamiętywaniu

► Nieobecności w szkole (czasami jedynie na pierwszych lekcjach)

► Uskarżanie się na różne bóle

► Ciągłe zmęczenie, niechęć i unikanie wysiłku, trudność z mobilizacją do aktywności

► Brak dbałości o siebie, swój wygląd i higienę

► Problemy ze snem (z zasypianiem, wybudzaniem się w nocy) i jedzeniem (utrata apetytu, zmiany wagi)

► Niepokojące, czasami niejednoznaczne wypowiedzi lub komunikaty na portalach społecznościowych, np. o śmierci, chorobie, samobójstwie

Kiedy zauważymy niepokojące zachowania, które mogą sugerować objawy depresji, warto poprosić o szczerą rozmowę. Można rozpocząć ją od przedstawienia niepokojących obserwacji. W tej pierwszej interwencji ważne jest poznanie i przyjęcie perspektywy dziecka – co dla niego jest trudnością, co je martwi, przytłacza. Szybkie rady, pomysły na rozwiązanie problemów nie są tak potrzebne, jak okazanie autentycznego zainteresowania, intencji pomocy, chęć wysłuchania i zrozumienia.

JAK WYGLĄDA LECZENIE DEPRESJI?

Leczeniem depresji u dzieci i młodzieży zajmują się psychologowie, psychoterapeuci i psychiatrzy dziecięcy.

Najbardziej optymalne leczenie zaburzeń depresyjnych u dzieci i młodzieży powinno obejmować:

psychoterapię,

leczenie farmakologiczne,

psychoedukację rodziny,

trening umiejętności społecznych,

zabiezpieczenie potrzeb rozwojowych dzieci i nastolatków.

Leczenie depresji odbywa się w ramach opieki ambulatoryjnej, jednak czasem w przypadku nasilenia objawów, a zwłaszcza w sytuacji zagrożenia samobójstwem niezbędna będzie hospitalizacja.

Warto pamiętać, iż problemów emocjonalnych dziecka nie da się rozpatrywac w oderwaniu od całości funkcjonowania systemu rodzinnego. Rodzina jest dla dziecka podstawowym punktem odniesienia. Zachwianie równowagi w systemie rodzinnym może prowadzić do powstania
i utrzymywania się objawów depresji u dziecka. W związku z tym terapia nie skupia się tylko
i wyłącznie na dziecku, ale wymaga zaangażowania rodziców. Rola rodziców w procesie terapii jest bardzo ważna.

GDZIE SZUKAĆ POMOCY :

poradnia psychologiczno-pedagogiczna,

psycholog, pedagog szkolny- może pomóc rozpoznać objawy depresji, pomóc uczniowi w funkcjonowaniu w szkole, udzielić informacji rodzinie,

lekarz pediatra-może pomóc w rozpoznaniu objawów depresji, pokierować na odpowiednie badania,

poradnia zdrowia psychicznego-lekarz psychiatra dzieci i młodzieży rozpoznaje/diagnozuje depresję oraz decyduje o ewentualnym leczeniu farmakologicznym,

poradnia zdrowia psychicznego -psycholog/psychoterapeuta.

PRZED WIZYTĄ U SPECJALISTY – NA CO ZWRÓCIĆ UWAGĘ?

Planując wizytę u specjalisty, opowiedz dziecku, czym zajmuje się psycholog lub psychiatra, w czym mogą pomóc, jak będzie wyglądała wizyta. Warto również porozmawiać z dzieckiem (zwłaszcza nastoletnim), że korzystanie z pomocy specjalistów nie świadczy o tym, że ktoś jest „nienormalny”. Warto także upewnić się, czy na pierwszą wizytę mają zgłosić tylko rodzice czy również dziecko.

Na pierwszym spotkaniu psycholog lub lekarz rozmawia najpierw z rodzicami dziecka. W związku z tym warto zabrać ze sobą innego dorosłego, który podczas rozmowy specjalisty z rodzicem będzie mógł zaopiekować się dzieckiem np. w poczekalni.

Jeżeli konieczne będzie przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych przez dziecko, koniecznie omów ich działanie z lekarzem, zwróć uwagę na możliwe działania niepożądane. Obserwuj uważnie swoje dziecko. Jeżeli leczenie trwa ponad miesiąc, a nie nastąpiła poprawa -skonsultuj się ponownie z lekarzem prowadzącym.

>>> Gdy masz dylemat, jak postąpić możesz zasięgnąć wsparcia/porady w Powiatowej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Pajęcznie – tel. 0 34 311 24 71 oraz pod numerami telefonów:

>>>800 100 100 – Wsparcie dla Nauczycieli i Rodziców – bezpłatny i anonimowy telefon dla rodziców i nauczycieli, którzy potrzebują wsparcia i informacji w zakresie pomocy dzieciom i nastolatkom przeżywającym kłopoty i trudności.

>>>800 080 222 – Linia Dzieciom – bezpłatna i całodobowa infolinia, zapewnia profesjonalną pomoc psychologiczną dla dzieci i młodzieży, rodziców oraz nauczycieli.

>>>800 70 22 22 – Linia Wsparcia – bezpłatny i anonimowy telefon dla osób dorosłych, które potrzebują wsparcia i informacji. Czynny codziennie (również w dni świąteczne) przez całą dobę. W wybrane dni i godziny dyżurują dodatkowo psychiatrzy, prawnicy, pracownicy socjalni.

>>>116 123 – Kryzysowy Telefon Zaufania – bezpłatny telefon dla osób dorosłych, które potrzebują wsparcia i porady psychologicznej. Dysponuje bazą teleadresową miejsc świadczących profesjonalną pomoc na terenie całego kraju.

Źródło:

„Depresja dzieci i młodzieży. Poradnik dla rodziców.” S. Walerych.

Materiały szkoleniowe: „Depresja i stany depresyjne u dzieci i nastolatków” M.Łuba